Zespół Węże Kobro powstał jako konieczna reakcja na przestrzeń Muzykaliów w Bibliotece UŁ. Aleksandra Chciuk (fortepian), Paweł Sokołowski (saksofony) oraz Michał Rupniewski (skrzypce) postanowili wypełnić to wyjątkowe miejsce dźwiękami muzyki swobodnie improwizowanej.
Zespół inspiruje się nie tylko tradycją Broztmanna i Gayle’a, ale także (zwłaszcza łódzką) awangardą w sztukach plastycznych, minimalizmem i unizmem. Zawołanie zespołu to „dzikość i abstrakcja”, choć nigdy nie wiadomo, w którym kierunku bardziej to pójdzie.
Aleksandra Chciuk jest artystką multimedialną, kompozytorką i improwizatorką. Ukończyła Łódzką Szkołę Filmową (Wydział Operatorski) i Uniwersytet Łódzki (Wydział Geografii). W instalacjach i pracach video skupia się na przybliżaniu fenomenu relacji dźwięku i obrazu w organiczności zjawisk a jej performatywne audiowizualne eksperymenty mają imersyjny i intymny wymiar. Realizuje także interaktywne obiekty dźwiękowe site-specific. Chętnie podejmuje działania kolektywne. Obecnie poza Wężami Kobro współtworzy kobiecy kolektyw Pełnia. W improwizacji główną rolę odgrywa zespół traktowany jako organizm i głos intuicji. Czasem wybrzmiewają u niej motywy charakterystyczne dla unizmu. Operuje fortepianem preparowanym, małymi instrumentami i przedmiotami codziennego użytku w różnych konstelacjach a w ostatnim czasie wokalem. Prowadzi łódzką Pracownię Audiosfery na ASP.
Paweł Sokołowski – improwizator, saksofonista, współtwórca festiwalu i inicjatywy Musica Privata w Łodzi. Do improwizowanych działań z pogranicza muzyki noise, eksperymentu i muzyki konkretnej wykorzystuje syntezator modularny, sample, preparowane instrumenty i obiekty. Występował z zespołami: Dźwięk-bud, Widzicie, Octopus Paganini, Fale Theta, Na Ulicah Polskich Miast Nie Ma Już Białych Niedźwiedzi, Węże Kobro oraz w licznych duetach i większych składach polskich i międzynarodowych.
Michał Rupniewski – Jego głównym instrumentem są skrzypce, od niedawna dumny użytkownik skrzypiec pradziadka, Kazika. Doświadczenie w zespołach takich jak Suture Navigator, Purga, Dźwięk-bud, Lubieniecki-Rupniewski, Niepokój/Disquiet, Bogusz Rupniewski. Swoją twórczą strategię opiera głównie na spontanicznych odpowiedziach dźwiękowych. Z zawodu wykładowca akademicki, od lat związany z Uniwersytetem Łódzkim, doktor habilitowany nauk prawnych.
